Cel / przedmiot: Tematyka artykułu dotyczy szeroko rozumianego poradnictwa rodzinnego rozumianego jako forma wsparcia małżeństwa i rodziny ze szczególnym uwzględnieniem opisu różnorodności metod i technik wykorzystywanych przez doradcę w pracy z dziećmi i młodzieżą oraz ich rodzinami w ramach procesu poradniczego. Metody i/lub materiały: Analizie teoretycznej poddano ważne z punktu widzenia poradnictwa rodzinnego zagadnienia, takie jak: charakterystyka kondycji rodziny współczesnej, istota poradnictwa rodzinnego, jego działy i zadania pełnione względem jednostki i rodziny; charakterystyka doradcy rodzinnego (niezbędnych cech i umiejętności) oraz relacji pomocowej, która przez licznych badaczy i terapeutów uznawana jest za najważniejszy czynnik leczący. W tekście znajdziemy również przegląd metod i technik stosowanych przez doradcę w pracy z dziećmi, młodzieżą oraz dorosłymi w ramach poradnictwa rodzinnego. W prezentowanym tekście zwrócono szczególną uwagę na walory płynące zarówno z zastosowania podstawowych technik wykorzystywanych w diagnostyce rodziny, jak: wywiad, obserwacja, genogram, ekogram, jak i technik wspomagających rozmowę, wzajemne zrozumienie i relację między klientem a doradcą. Dokładnie przeanalizowano różne rodzaje pytań stosowanych w poradnictwie rodzinnym oraz zwrócono uwagę na potrzebę wykorzystywania metod kreatywnych w pracy z rodzinami. Wyniki i/lub wnioski: Ta zaprezentowana w artykule różnorodność metod i technik, z których w swojej pracy może czerpać doradca rodzinny, nie przyniesie wymiernej korzyści, jeżeli będzie stosowana bez świadomości celu i refleksyjnego namysłu doradcy oraz empatycznego podążania za klientem.